Florence

Het eindpunt van de Via Degli Dei is Florence en daar ben ik nu. Driehoog achter heeft ook zijn voordeel in dit hostel, ik kijk uit op de stad. En wat is ie groot en oud en mooi. Ik ben pelgrim en geen toerist, hoef en wil niet veel gaan bekijken, maar al lopend zie ik natuurlijk van alles en proef de sfeer.

Zo, dat is dat, de Apennijnen ben ik over. Vanochtend nog een topje van 800 meter in de nevels geslecht, het was glad op het pad. En toen ik mijn eerste pauze nam, zag ik nog net de rug van een wild zwijn in het bos.

De vele sporen had ik al gezien, wat kunnen die de aarde goed omploegen zeg. Nadat ik míjn terrein had afgebakend, ben ik toch maar iets verderop mijn snacks gaan eten.

Tja en nu. Leuk is dat vanaf morgen zus Herma een aantal dagen gaat meelopen, yeahh! Heb een eigen route gepland richting de Via Francigena in het westen. Die weg betekent dan het laatste stuk naar Rome. Na Duitse en Nederlandse een Engelse gids die me de weg gaat wijzen.

Heel gezoek en geregel voor de komende overnachtingen, maar ik denk dat het nu oke is. Jaja, heel wat zorgjes onderweg :-). Merk wel dat ik me steeds minder druk maak. Terwijl de zon nu boven Florence ondergaat, een mooie conclusie.