In het klooster

Na meer dan 20 kilometer barstte dan toch het onweer los, net terwijl ik aan de laatste afdaling naar Mariental Pfalz begonnen was. De laatste km langs een smalle autoweg zonder enig pad, in de hoosregen onder n wrakkig parapluutje. Gelukkig heelhuids aangekomen.

Volgende project was om n bus te vinden naar Dannenfels. Een uur later zat ik in n oproep taxibusje dat me al zigzaggend naar het klooster bracht. Nieuwe avonturen in de reeks, jawel.

Mooi ontvangen waarbij de zusters maar nauwelijks konden geloven dat ik naar Rome loop. En dat is de reactie, Govind, van de meeste mensen. Alleen, zo ver... als t doordringt zijn ze meest vol bewondering en ontzag, dat ook. En ze wensen me het allerbeste.

Nog geen andere Rome-gangers tegengekomen. Het is heel stil onderweg, hertjes, vogels, een enkele paddenstoelen-zoeker, dat is t wel. Vanochtend wel een ruiter te paard, en ineens drie jonge hondenpuppies die dachten dat ik hun baasje was. Maar om daar nou helemaal mee naar Rome te lopen....

Ben moe, na de vespers en de afsluiting morgen weer vroeg laudus en mis. De rest sla ik over, ben niet roomser dan de paus...
Ave tabe.