Details
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Ineke
14 Augustus 2017 | Duitsland, Obermoschel
Denk dat ik me in dit blog soms verlies in de grote lijnen, terwijl de details kleur geven. Wat denken jullie?? Feedback graag. En humor in m n verhaal, jaaaa, alsjeblieft.
Beetje detail dan: mijn twee blaren zijn dik met eelt, maar kunnen elke moment hun tweede huid verliezen en wat dan. We zullen het zien. De sneetjes in het eelt van de bal mijn voeten spelen nu niet op, dus das gauw klaar.
Dan de nagel van mijn linker grote teen, daar is n stuk vanaf. Dat klinkt goor en dat is t ook. Afplakken die hap. Wat niet ziet, wat niet deert.
Dan heb ik gisteren een verkeerd pad gevolgd, wat wel vaker gebeurt, maar nu vlak parallel aan t goede pad, dus zelfs mijn voortreffelijke telefoonapp OSMAND wist t niet meer. Ik liep helemaal vast in de struiken, voelde me net als in de film de boot The African Queen vast in het moeras. Over boomstammen geklauterd, door de bramenstruiken, heel wat rode tatoeages op mijn kuiten nu. En onverrichter zake terug na een barre tocht. Gelukkig geen bloedzuigers, zoals in de film, al zijn de loerende teken ook niet fijn.
En nu .... nu zit ik heerlijk met n kop thee op mijn balkonnetje in de zon in een uitgestorven antiek Duits dorp, waar ik voor t eerst van mijn leven een broodje vega donner heb genuttigd. Zó, dat had ik eerder moeten doen. En dan is al het leed snel vergeten.
Ik zit me al giga te verheugen op morgenavond, want dan ga ik voor het eerst in een KLOOSTER logeren, bij de Benedictijner nonnetjes in hoe heet t gat ook alweer, oh ja Dannenfels. Gisteren gebeld of ik kon komen, hoorde een Gruss Gott, zo lief, en ja, het kon. Of ik wel op tijd kon komen, want na t eten gaan ze naar bed, om midden in de nacht op te staan voor Gott. Wow, dat is devotie!
Vóór het zover is, heb ik morgen nog wel 30 km te overbruggen op de warmste dag van het jaar, met die loeizware rugzak, waarim kilo s boeken, want anders denk ik niet in Rome te kunnen komen, ondanks telefoon app, GPS en allerhande markeringen, waarover later meer details. Controle houden he Ien, eigen schuld dikke bult- rug.
Enfin, genoeg ge ohaad. Heldere zonnige perioden en 25 graden, 17 km en n stukje trein. Ff bijkomen. Doei.
Beetje detail dan: mijn twee blaren zijn dik met eelt, maar kunnen elke moment hun tweede huid verliezen en wat dan. We zullen het zien. De sneetjes in het eelt van de bal mijn voeten spelen nu niet op, dus das gauw klaar.
Dan de nagel van mijn linker grote teen, daar is n stuk vanaf. Dat klinkt goor en dat is t ook. Afplakken die hap. Wat niet ziet, wat niet deert.
Dan heb ik gisteren een verkeerd pad gevolgd, wat wel vaker gebeurt, maar nu vlak parallel aan t goede pad, dus zelfs mijn voortreffelijke telefoonapp OSMAND wist t niet meer. Ik liep helemaal vast in de struiken, voelde me net als in de film de boot The African Queen vast in het moeras. Over boomstammen geklauterd, door de bramenstruiken, heel wat rode tatoeages op mijn kuiten nu. En onverrichter zake terug na een barre tocht. Gelukkig geen bloedzuigers, zoals in de film, al zijn de loerende teken ook niet fijn.
En nu .... nu zit ik heerlijk met n kop thee op mijn balkonnetje in de zon in een uitgestorven antiek Duits dorp, waar ik voor t eerst van mijn leven een broodje vega donner heb genuttigd. Zó, dat had ik eerder moeten doen. En dan is al het leed snel vergeten.
Ik zit me al giga te verheugen op morgenavond, want dan ga ik voor het eerst in een KLOOSTER logeren, bij de Benedictijner nonnetjes in hoe heet t gat ook alweer, oh ja Dannenfels. Gisteren gebeld of ik kon komen, hoorde een Gruss Gott, zo lief, en ja, het kon. Of ik wel op tijd kon komen, want na t eten gaan ze naar bed, om midden in de nacht op te staan voor Gott. Wow, dat is devotie!
Vóór het zover is, heb ik morgen nog wel 30 km te overbruggen op de warmste dag van het jaar, met die loeizware rugzak, waarim kilo s boeken, want anders denk ik niet in Rome te kunnen komen, ondanks telefoon app, GPS en allerhande markeringen, waarover later meer details. Controle houden he Ien, eigen schuld dikke bult- rug.
Enfin, genoeg ge ohaad. Heldere zonnige perioden en 25 graden, 17 km en n stukje trein. Ff bijkomen. Doei.
-
14 Augustus 2017 - 18:06
Paul:
Hi lieve Pien,
Mooi verhaal! Het leven is soms ook net een moeras maar je bent er weer uit geklommen, like Phoenix from the fire.
Snap dat van die trein niet goed. Was er een station waar je vertrok?
Enfin geniet van je balkonnetje.
XP -
14 Augustus 2017 - 18:29
Tanteanny:
Lieve Ineke
Jereis volgen lukt nog niet helemaal.Ik blijf proberen.
Volhouden hè! Veel succes!
Lieve groet. -
14 Augustus 2017 - 18:39
Ineke Dorresteijn:
Dank lieverds, en ik ben zooo trots op m n bijna 90 jarige tante anny, zuster bernadet ! Top ! -
15 Augustus 2017 - 07:11
Cilia:
Lieve Ineke, TOI TOI TOI voor vandaag!!! Mijn 1e glas wijn vandaag drink ik op jouw. -
15 Augustus 2017 - 16:20
Govind:
Dag lieve Ineke, dapper dat je volhoudt!
Waar ik ook benieuwd naar ben is of je mede lopers op het pad tegenkomt.
En hoe reageren de mensen die je ontmoet op je actie? Krijg je leuke reacties?
Liefs en veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
